Nikos Aliagas promu chevalier! Ο Νίκος Αλιάγα έγινε Ιππότης!

Les Grecs de la Diaspora en France sont fiers que la France ait honoré Nikos Aliagas

Remise des insignes de Chevalier dans l'Ordre des Arts et des Lettres
à Nikos Aliagas
Ο Νίκος Αλιάγα έγινε Ιππότης



M. Renaud Donnedieu de Vabres, Ministre français de la Culture et de la Communication, a remis les insignes de Chevalier des Arts et Lettres à M. Nikos Aliagas, le lundi 26 mars 2007,dans les salons de la Résidence de France à Athènes.

Με τα διάσημα του Ιππότη Γραμμάτων και Τεχνών τίμησε ο γάλλος υπουργός Πολιτισμού Ρενό Ντονεντιέ ντε Βαμπρ τον έλληνα διάσημο Νίκο Αλιάγα στις 26 Μαρτίου 2007 στην Αθήνα






Remise des insignes de Chevalier des Arts et Lettres à Nikos Aliagas par Mr Renaud Donnedieu de Vabres.
Cher Nikos Aliagas,
Je suis très heureux de saluer aujourd'hui en vous une grande personnalité des médias, un journaliste à l'esprit curieux et ouvert, et un passeur admirable des cultures française et grecque.
Votre destin hors norme débute à Paris, où vous voyez le jour. " Il reste toujours quelque chose de l'enfance ", écrit Marguerite Duras. De l'univers de vos parents, tailleurs, vous ne faites pas une vocation, mais vous gardez un goût immodéré pour l'élégance en toutes circonstances, qui est devenue votre marque de fabrique à l'écran. De vos premières passions, Claude François, les costumes pailletés, le chant, la musique et la scène, nous pouvons mesurer aujourd'hui l'influence sur tout votre parcours.
De votre double culture franco-grecque, nourrie et forgée dans votre famille et au pensionnat grec de Châtenay-Malabry, où vous rencontrez votre père spirituel, l'Archimandrite Dionisos, vous retenez une profonde conscience humaniste et européenne. C'est cette culture européenne, que vous incarnez éminemment, qui a fait de vous le co-Président, aux côtés de mon collègue Jean-François Lamour, du jury du concours européen " Envie d'agir ", qui récompensait en 2005 de jeunes porteurs de projets. Et c'est cette même envie de partager et de transmettre votre expérience concrète de la richesse d'une double culture qui vous a poussé, au lendemain des émeutes qui ont secoué les banlieues en 2005, à publier un article dans Le Figaro, dans lequel vous avez rappelé combien il est essentiel de connaître ses racines pour avancer dans la vie.
Oui, de l'enfance il reste toujours quelque chose.
Et d'abord cette audace et ce charisme à toute épreuve, qui ont tracé, à grande vitesse, votre double destin journalistique et artistique. A 18 ans seulement, parallèlement à vos études de littérature à la Sorbonne, vous devenez journaliste pour RFI, où vous tirez les dépêches de la nuit. Vous animez ensuite les matinales sur Radio France et sur Radio Notre Dame, pendant deux ans, aux côtés de Monseigneur Lustiger. Vous éditez également, pendant cinq ans, depuis la Sorbonne, et sur vos propres deniers, un magazine culturel et littéraire franco-hellénique.


Nikos Aliagas entouré de ses parents Chara et Andréas et de sa soeur Maria ainsi que de Mr Renaud Donnedieu de Vabres
Parlant couramment le français, le grec, l'anglais, l'espagnol et l'italien, vous êtes rapidement et justement repéré par Euronews. A 24 ans tout juste, vous couvrez les conflits au Kosovo, et interviewez Madeleine Albright, Yasser Arafat, mais aussi le nouveau Président de la République de Grèce, Costis Stephanopoulos, une semaine après son élection en 1994. A votre demande, l'interview se déroule en grec et en français. Plus tard, c'est aussi en français que vous réalisez la dernière interview de Mélina Mercouri avant sa disparition. Gérard Deck, ancien Directeur de la rédaction d'Euronews, saluait votre " don de sensibiliser le public à l'actualité européenne ".
Vous présentez le journal sur TMC depuis la rédaction d'Euronews, lorsque vous devenez chroniqueur, puis rédacteur en chef de l'émission " Union libre ", sur France 2, avec Christine Bravo. Vous êtes, dans le même temps, rédacteur et présentateur en chef du journal télévisé de 20h30 sur la chaîne grecque Alter Chanel.
Inlassable, infatigable, toujours avide de relever de nouveaux défis, vous vous lancez en 2001, sur TF1, dans la présentation d'émissions de divertissement, et notamment la Star Academy, qui réalise chaque année des records d'audience. Vous transformez tout ce que vous tentez en magnifique réussite, et le succès de l'émission " 50 minutes inside ", dont TF1 vous a récemment confié la présentation, ne me démentira pas.
Vous présentez également, depuis 2005, une émission culturelle sur LCI, " Ça donne envie ", dans laquelle vous avez déjà donné la parole à de nombreuses personnalités confirmées et à des jeunes talents du monde culturel, d'Éric-Emmanuel Schmitt à Bianca Li, de Michel Onfray à Marie-Claude Pietragalla. Vous poursuivez, à l'écran, vos amours littéraires, qui nourrissent, en privé, vos conversations passionnées avec vos amis Vassili Vassilikos - présent parmi nous, que je salue - Aris Fakinos, Jean-Christophe Rufin, ou encore Patrick Poivre d'Arvor.
L'amour de la scène vous a également suivi pendant toutes ces années, et vous l'avez mûri aux côtés de vos amis les plus fidèles, Stéphane Cosnefroy, Nicolas Chabane, et, hasard ou juste retour des choses, Claude François Junior. Vous avez fait vos premières armes dans la musique avec eux, à vos vingt ans, et vous ne les avez jamais quittés depuis. C'est d'ailleurs Nicolas Chabane qui vous offre votre première occasion de vous faire dénicheur de talents, lors d'un festival dédié aux Beatles. Le chanteur du groupe manquant à l'appel, vous plongez dans le métro, pour trouver un guitariste qui s'improvise remplaçant. C'est le premier de la longue liste de talents qui ont fait leurs débuts sur scène grâce à vous !
Avec Stéphane Cosnefroy, vous organisez aujourd'hui des concerts au profit de l'association Terry le petit ange, pour les enfants atteints du cancer. Vous avez également créé un Festival de jazz, à Fiskardo, en Céphalonie, face à Ithaque. Vous vous attachez enfin à mettre en lumière, et à mieux faire connaître les nouveaux talents de la scène grecque.
Car vous êtes avant tout un fantastique passeur de cultures, entre la France et la Grèce. En 2004, lors de votre participation à la cérémonie des Jeux Olympiques d'Athènes, vous choisissez de vous adresser au stade en français. Et inversement, vous avez fait chanter Patrick Bruel en grec, dans une adaptation inédite de Casser la voix. Depuis deux ans, vous écrivez chaque semaine, dans le Journal du dimanche grec, des chroniques de la vie en France.
Vous avez participé à de nombreux évènements culturels francophones, les États généraux de la francophonie, le Festival du film francophone, et le Centenaire de l'Institut français de Thessalonique. Grand admirateur également de l'engagement de l'Académicienne Jacqueline de Romilly en faveur de l'enseignement du grec ancien, vous l'avez accompagnée, l'année dernière, dans le lancement de son appel à témoignages auprès de jeunes adolescents. Vous vous êtes rendu, à ses côtés, à l'Institut de France, le 17 avril dernier, pour remettre les prix aux dix jeunes lauréats du concours.
Je salue aujourd'hui un homme d'engagements, intuitif et audacieux, travailleur et généreux, disponible, et ouvert. Un homme à l'énergie extraordinaire, qui s'investit dans des projets aussi nombreux que divers, au gré de sa curiosité sans fin et de sa belle sensibilité.

Nikos Aliagas, au nom de la République, nous vous faisons Chevalier dans l'ordre des Arts et des Lettres.



Οι γονείς του Χαρά και Ανδρέας
Ses parents Chara et Andréas

Αγαπητέ Νίκο Αλιάγα,
Με ιδιαίτερη χαρά χαιρετίζω σήμερα στο πρόσωπό σας μια προσωπικότητα των ΜΜΕ, ένα δημοσιογράφο με ανοιχτό μυαλό που καίγεται από την επιθυμία «να μάθει» κι έναν αξιοθαύμαστο περαματάρη ανάμεσα στον γαλλικό και τον ελληνικό πολιτισμό.
Γεννημένος κάτω από ένα εξαιρετικό αστέρι, πρωτοείδατε το φως στο Παρίσι. « Πάντα κάτι μένει από τα παιδικά μας χρόνια », γράφει η Marguerite Duras. Από τον κόσμο των γονιών σας, που ήταν ράπτες, δεν κρατήσατε την κλίση για το επάγγελμα, όμως αποκτήσατε μιαν απεριόριστη κλίση για την κομψότητα σε όλες τις περιστάσεις, γεγονός που έγινε το χαρακτηριστικό σας σημάδι στη μικρή οθόνη. Από όσα υπήρξαν αντικείμενα του πρώτου σας ενθουσιασμού, τον Claude François, τα κοστούμια με τις παγιέτες, το τραγούδι, τη μουσική και τη σκηνή, μπορούμε σήμερα να υπολογίσουμε πόσο μέτρησε το στοιχείο αυτό σε όλη τη μέχρι σήμερα διαδρομή σας.
Από τη διπλή ελληνογαλλική σας παιδεία, που καλλιεργήθηκε τόσο στην οικογένειά σας όσο και στο σχολείο του Châtenay-Malabry όπου φοιτήσατε ως εσώκλειστος και όπου συναντήσατε τον πνευματικό σας πατέρα, τον Αρχιμανδρίτη Διόνυσο, έχετε κρατήσει μια βαθειά ουμανιστική και ευρωπαϊκή συνείδηση. Χάρη σ’αυτή την ευρωπαϊκή παιδεία, της οποίας είστε αυτούσιος εκφραστής, συν-προεδρεύσατε, στο πλευρό του συναδέλφου μου Jean-François Lamour, της επιτροπής του ευρωπαϊκού διαγωνισμού με τίτλο « Envie d’agir » (επιθυμία για δράση), που βράβευε το 2005 νέους με όραμα την υλοποίηση των προγραμάτων τους. Η ίδια επιθυμία να μοιραστείτε και να μεταδώσετε την εμπειρία σας, μιαν εμπειρία βασισμένη ακριβώς πάνω στον πλούτο της διπλής παιδείας, σας ώθησε την επαύριο των αναταραχών που συγκλόνισαν τα προάστια το 2005, να δημοσιεύσετε ένα άρθρο στην εφημερίδα Le Figaro, στο οποίο θυμήσατε πόσο σημαντικό είναι να γνωρίσει κανείς τις ρίζες του προκειμένου να προοδεύσει στη ζωή.
Ναι, πάντα κάτι μένει από τα παιδικά μας χρόνια.
Πρώτα πρώτα η τόλμη και το χάρισμα να υπερβαίνει κανείς όλες τις δυσκολίες, στοιχεία που χάραξαν με μεγάλη ταχύτητα το διπλό σας πεπρωμένο ως δημοσιογράφος και καλλιτέχνης. Μόλις 18 ετών, παράλληλα με τις φιλολογικές σας σπουδές στη Σορβόνη γίνατε δημοσιογράφος της RFI, απασχολούμενος στα νυκτερινά τηλεγραφήματα τύπου. Στη συνέχεια και για δύο χρόνια, στο πλευρό του Μακαριώτατου Lustiger γίνατε ο παρουσιαστής των πρωϊνών εκπομπών στα ραδιόφωνα Radio France και Radio Notre Dame. Επίσης, για μια πενταετία εκδίδατε από τη Σορβόνη και με δικά σας χρήματα ένα ελληνογαλλικό πολιτιστικό και λογοτεχνικό περιοδικό.
Μιλώντας άνετα γαλλικά, ελληνικά, αγγλικά, ισπανικά και ιταλικά, πολύ γρήγορα και πολύ ορθά, σας επέλεξε το κανάλι Euronews. Μόλις 24 ετών, καλύπτατε τις συγκρούσεις στο Κόσοβο, παίρνατε συνέντευξη από την Madeleine Albright και τον Yasser Arafat, αλλά επίσης και από τον νέο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, τον Κωστή Στεφανόπουλο, μια εβδομάδα μετά την εκλογή του, το 1994. Με δική σας παράκληση, η συνέντευξη γίνεται και στην ελληνική και στη γαλλική γλώσσα. Αργότερα, πάλι στη γαλλική γλώσσα, πήρατε την τελευταία συνέντευξη της Μελίνας Μερκούρη, λίγο πριν το θάνατό της. Ο Gérard Deck, πρώην διευθυντής σύνταξης του Euronews, θαύμαζε το «χάρισμα» με το οποίο ευαισθητοποιείτε το κοινό γύρω από τα θέματα της ευρωπαϊκής επικαιρότητας.
Μετά τη σύνταξη του Euronews, παρουσιάσατε το δελτίο ειδήσεων στο κανάλι TMC, λίγο πριν γίνετε δημοσιογράφος και κατόπιν αρχισυντάκτης της εκπομπής « Union libre » (ελεύθερη ένωση), στον τηλεοπτικό σταθμό France 2 με την Christine Bravo. Είστε, ταυτόχρονα, συντάκτης και κύριος παρουσιαστής του τηλεοπτικού δελτίου ειδήσεων των 8.30 στο ελληνικό Alter Chanel.
Ακούραστος, ακατάβλητος, πάντοτε έτοιμος να αντιμετωπίσετε νέες προκλήσεις, ξεκινήσατε το 2001 στο TF1, την παρουσίαση ψυχαγωγικών εκπομπών και κυρίως την «Star Academy» που κερδίζει κάθε χρόνο ρεκόρ ακροαματικότητας. Καταπιάνεστε με ο,τιδήποτε και το μετατρέπετε σε υπέροχη επιτυχία. Άλλωστε, η επιτυχία της εκπομπής
« 50 minutes inside » που πρόσφατα η TF1 σας εμπιστεύθηκε την παρουσίασή της, δεν πρόκειται να με διαψεύσει.
Επίσης, από το 2005 παρουσιάζετε στο κανάλι LCI μια πολιτιστική εκπομπή με τίτλο « Ça donne envie », στο πλαίσιο της οποίας ήδη έχετε δώσει το λόγο σε πολλές προσωπικότητες αλλά και σε νέα ταλέντα του πολιτιστικού χώρου όπως ο Εric-Emmanuel Schmitt και η Bianca Li, ο Michel Onfray και η Marie-Claude Pietragalla. Στη μικρή οθόνη εξακολουθείτε να ασχολείστε με την αγαπημένη σας λογοτεχνία, θέμα που τροφοδοτεί παθιασμένες ιδιωτικές συζητήσεις με τους φίλους σας Βασίλη Βασιλικό, εδώ παρόντα και τον οποίο χαιρετώ, Άρη Φακίνο, Jean-Christophe Rufin καθώς και με τον Patrick Poivre d’Arvor.
Ο έρωτας για τη σκηνή, σας ακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια που ωριμάζετε στο πλευρό των πιστότερων φίλων σας όπως οι Stéphane Cosnefroy, Nicolas Chabane και, τυχαία μήπως, ο Claude François Junior. Μαζί τους ξεκινήσατε τη μουσική, στα είκοσί σας χρόνια και από τότε δεν τους αφήσατε ποτέ. Άλλωστε, στο Nicolas Chabane χρωστάτε την πρώτη ευκαιρία να γίνετε αναζητητής ταλέντων, με την ευκαιρία ενός φεστιβάλ αφιερωμένου στους Beatles. Όταν αντιληφθήκατε ότι έλειπε ο τραγουδιστής, ορμήσατε στο μετρό και στο πρόσωπο ενός κιθαρίστα βρήκατε έναν αυτοσχέδιο αντικαταστάτη. Ήταν ο πρώτος από ένα μακρύ κατάλογο ταλέντων που έκαναν τα πρώτα τους βήματα επί σκηνής χάρη σε σας !
Με τον Stéphane Cosnefroy σήμερα διοργανώνετε συναυλίες υπέρ του συλλόγου «Terry le petit ange» (Τέρυ, το αγγελούδι) για τα καρκινοπαθή παιδιά. Ακόμα, στήσατε κι ένα φεστιβάλ μουσικής τζαζ στη Κεφαλονιά, στο Φισκάρδο, απέναντι από την Ιθάκη. Επίσης, φροντίζετε να αναδειχθούν και να γίνουν γνωστά τα νέα ταλέντα της ελληνικής σκηνής.
΄Ολα αυτά επειδή πάνω από όλα είστε ένας υπέροχος περαματάρης πολιτισμών, ανάμεσα στη Γαλλία και την Ελλάδα. Το 2004, συμμετέχοντας στην τελετή των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, επιλέξατε να μιλήσετε στο κοινό στα γαλλικά. Και αντίστροφα, πείσατε τον Patrick Bruel να τραγουδήσει στα ελληνικά, σε μιαν ανέκδοτη προσαρμογή του Casser la voix. Εδώ και δυο χρόνια, κάθε εβδομάδα αρθρογραφείτε σε μια κυριακάτικη εφημερίδα, με θέμα τη ζωή στη Γαλλία.
Συμμετείχατε σε πολλά γαλλόφωνα πολιτιστικά γεγονότα, στη Γενική Συνάντηση Γαλλοφωνίας, στο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου καθώς και στην 100τηρίδα του Γαλλικού Ινστιτούτου της Θεσσαλονίκης. Επίσης, ως μεγάλος θαυμαστής της Ακαδημαϊκού Jacqueline de Romilly, που αγωνίζεται για τη διάδοση της διδασκαλίας της αρχαίας ελληνικής, πέρσι την συνοδεύσατε όταν αναζητούσε μαρτυρίες εφήβων. Στις 17 Απριλίου 2006, σταθήκατε στο πλευρό της στο Institut de France, για τη βράβευση των δέκα νεαρών νικητών του διαγωνισμού.
Χαιρετίζω σήμερα έναν άνθρωπο που ξέρει να σέβεται τις δεσμεύσεις του, που διαθέτει τόλμη και διαίσθηση, εργατικό και γενναιόδωρο, διαθέσιμο και ανοιχτό. Έναν άνθρωπο με ανεξάντλητη ενεργητικότητα που επενδύεται σε πολλά και ποικίλα εγχειρήματα, καθοδηγούμενος από την ανεξάντλητη δίψα του για μάθηση και από την μεγάλη του ευαισθησία.

Νίκο Αλιάγα, στο όνομα της Δημοκρατίας, σας ονομάζουμε Ιππότη του Τάγματος Γραμμάτων και Τεχνών.




Le célèbre écrivain Vassilis Vassilikos (à gauche) venu féliciter son ami.