NICE 1955-2005 Une Date, une Etape - Μία Ημερομηνία, εις Σταθμός

ASSOCIATION CULTUELLE DE LA COMMUNAUTE GRECQUE - ORTHODOXE
«SAINT SPYRIDON »
NICE – CÔTE D’AZUR- MONACO



1955-2005 Une Date, une Etape

Cinquante ans de présence efficace et d’action menée sous la protection et la bienveillance du Dieu Très Bon que nous bénissons, et de notre saint Père Spyridon le Thaumaturge, Evêque de Trimythonte, Patron -Fondateur de notre humble Communauté constituent une étape importante dans toute l’histoire de notre communauté paroissiale.
Que ceux qui auront envie de lire ce bulletin pardonnent mon intention de faire référence - le plus brièvement possible - à cet anniversaire, en commençant comme il se doit, par la première période de l’existence de notre communauté paroissiale.
Par conséquent, nous accomplissons un devoir sacré en tournant nos pensées pleines de reconnaissance sous la conduite, les voeux et les bénédictions de notre vénéré prélat, le Révérendissime Métropolite de France et de l’Exarchat d’Europe, Monseigneur Emmanuel, vers nos prédécesseurs, fondateurs de notre Paroisse : le regretté Evêque de Righion, à l’époque, Mgr Mélétios devenu par la suite premier Métropolite de l’Evêché de France, nouvellement créé et de l’Exarchat de toute l’Espagne, mais aussi du bienheureux Archimandrite, le père Kallistos, Recteur de notre paroisse qui venait à peine d’être fondée. Ces prêtres, arrivant sur la Côte d’Azur et à Monaco avec pour tout bagage leur foi en le Christ, l’amour de leur patrie, avec l’aide morale et matérielle d’une élite de familles grecques, bâtirent cette magnifique église, lui donnant le nom de Saint Spyridon le Thaumaturge, Evêque de Trimythonte, église qui est aujourd’hui notre vigne et notre champ. Nous prenons soin du premier avec zèle, du second avec tendresse et un dévouement désintéressé.
Ils vinrent,travaillèrent très durement, bâtirent une église pour adorer Dieu selon le rite Orthodoxe Oriental, ils fondèrent une école pour conserver cette langue grecque que nous vénérons, ainsi que les magnifiques traditions de notre peuple ; ils furent les premiers à faire œuvre de solidarité, de philanthropie d’amour, à contribuer au progrès social ; ils apportèrent de nombreuses pierres à l’enracinement, à l’extension de notre héritage , donnèrent force de diverses manières à la Grèce de nos origines et à notre Mère l’Eglise mais également à cette terre d’accueil, laissant un témoignage exemplaire à leurs enfants et petits- enfants. Eternelle soit leur mémoire et puissent leurs âmes se reposer dans les demeures des justes et dans la main de Dieu.
Cinquante années d’efforts sanctifiés et de sueur de la part du clergé et du peuple pour glorifier et professer le nom du Christ, sont une bénédiction de la Grâce Divine sur tous ceux qui collaborèrent et sur nos pieux paroissiens.
Cinquante années de foi, de prière d’assemblées eucharistiques dans la Sainte Liturgie de remerciement par le Baptême, la Chrismation et la Sainte Confession, d’enseignement de l’Evangile d’action sociale et philanthropique, de fiévreux efforts pour la continuité de la très pure Orthodoxie, des belles coutumes , des mœurs et rites bénis de notre Peuple transmis par nos pieux parents, sont un chant de gloire venu du fond du cœur au Très Saint Dieu en Trois Personnes , de remerciement pour les dons répétés qu’Il ne cesse de nous accorder et pour ses bénédictions.
Je me réjouis, parce qu’à travers de telles manifestations, les liens entre les Grecs de l’étranger se resserrent, une meilleure connaissance mutuelle s’instaure, pendant que dans le même temps nous honorons les précurseurs et fondateurs de notre Communauté Paroissiale et aussi parce que ceux qui font un bon travail et s’investissent actuellement, offrent un exemple aux plus jeunes, bientôt appelés à reprendre le flambeau et à se battre afin de poursuivre la voie de nos traditions religieuses sacrées et de nos belles coutumes nationales.
Je vous invite, en vous félicitant, vous tous mes paroissiens , à poursuivre vos efforts avec l’aide et le soutien de notre Patron et Protecteur Saint Spyridon, dans une patience, une concorde, une paix mutuelles et un fraternel amour, dans la soumission à la foi, un zèle divin, et une conviction religieuse, pour que demeure immortelle la flamme de la foi Orthodoxe parmi nous pour que renaisse le désir de la vie et du salut en le Christ Jésus, pour que soit réellement appliqué l’Evangile d’amour, et que perdure notre bonne réputation
Vous avez réussi, mes chers paroissiens, bien des choses et vous méritez bien des félicitations.
Poursuivez sans vous lasser, ne vous découragez pas. Le chemin est pénible, mais les récompenses divines immenses, pleines de douceurs éternelles.
Poursuivez sous la protection et la puissante garde de Notre Seigneur Jésus Christ, vos efforts qui plaisent à Dieu, que la lumière de la Foi, reste à jamais allumée dans vos cœurs et vos demeures, que votre magnifique travail témoigne de l’authenticité de votre Foi, que la langue grecque et les belles traditions de notre Peuple soient conservées par vos enfants et vos petits enfants pour la gloire de Dieu et la louange du nom grec Orthodoxe.


Le Recteur
Le Recteur Michel Séliniotakis



ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΝΟΡΙΑ-ΚΟΙΝΟΤΗΣ
«ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ»
ΝΙΚΑΙΑΣ- ΚΥΑΝΗΣ ΑΚΤΗΣ-ΜΟΝΑΚΟ



1955-2005 Μία Ημερομηνία,εις Σταθμός

Συμπλήρωσις πεντήκοντα ετών ευδοκίμου ενοριακής παρουσίας και δράσεως υπό την προστασίαν και μέριμναν του ευλογημένου Πανάγαθου Θεού και του εν Αγίοις πατρός ημών Σπυρίδωνος Επισκόπου Τριμυθούντος του Θαυματουργού, Του και Προστάτου και Θεμελιωτού της καθ ημάς ταπεινής Ενορίας, αποτελεί σημαντικόν σταθμόν δια την εκκλησιαστικήν ιστορίαν της καθόλου τοπικής ημών Εκκλησίας.
Εύχομαι εκείνοι, οίτινες θα υποβληθούν εις τον κόπον να αναγνώσουν τούτο το σημείωμα, όπως δικαιολογήσουν την σκέψιν μου να αναφερθώ - όσον λακωνικότερα δύναμαι - εις αυτήν την επέτειον αρχόμενος αναποφεύκτως εις τον πρώτον κύκλον βίου της Ενορίας Κοινότητός μας.
Όθεν, xρεωστούμεν χρέος ιερόν, ίνα στρέψωμεν την σκέψιν ημών μετά πολλής ευγνωμοσύνης, υπό τας ευχάς, τας ευλογίας αλλά και καθοδήγησιν του Σεπτού Ποιμενάρχου μας, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γαλλίας και Εξάρχου Ευρώπης κ.κ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ προς τους ευσεβείς πρωτοπόρους και ιδρυτάς της Ενορίας-Κοινότητός μας, τον αοίδιμον Επίσκοπον τότε Ρηγίου ΜΕΛΕΤΙΟΝ, μετέπειτα πρώτον Μητροπολίτην της αρτισυστάτου Μητροπόλεως Γαλλίας και Εξαρχίας Πάσης Ιβηρίας, αλλά και τον μακαριστόν Αρχιμανδρίτην π. ΚΑΛΛΙΣΤΟΝ, πρώτον Ιερατικώς Προιστάμενον, της νεοσυσταθείσης Ενορίας μας, οι οποίοι φθάσαντες εις Κυανήν Ακτήν και Μονακό, με μοναδικόν εφόδιον την Πίστιν εις τον Χριστόν, την αγάπην εις την Πατρίδα αλλά και την ηθικήν και υλικήν συμπαράστασιν εκλεκτών νοικοκυραίων ομογενών μας εδημιούργησαν τον περίλαμπρον τούτον Ιερόν Ναόν επ΄ονόματι του Εν Αγίοις Πατρός ημών Σπυρίδωνος Επισκόπου Τριμυθούντος του Θαυματουργού, όστις αποτελεί σήμερον το αμπέλι και το χωράφι μας. Το πρώτον το περιποιούμεθα με φιλοτιμίαν και το δεύτερον, με στοργήν, ανιδιοτέλειαν και αφοσίωσιν.
΄Ηλθον, ειργάσθησαν σκληρότατα, έστησαν Ιερόν Ναόν δια να λατρεύουν τον Θεόν Ανατολικώς και Ορθοδόξως, ίδρυσαν σχολείον δια να κρατήσουν την ιεράν ελληνικήν γλώσσαν και τας ωραίας παραδόσεις του Γένους, επρώτευσαν εις έργα αλληλεγγύης φιλανθρωπίας, αγάπης και κοινωνικής προόδου εισέφερον λίθους πολλούς εις την οικοδομήν και επέκτασιν της κληρονομίας μας, ενίσχυσαν ποικιλοτρόπως την Γενέτειραν Ελλάδα και την Μητέρα Εκκλησίαν αλλά και αυτήν την ιδίαν φιλόξενον Χώραν και κατέλιπον παράδειγμα αξιομίμητον εις τα τέκνα και έκγονα αυτών. Ας είναι η μνήμη αυτών αιωνία και ας αναπαύωνται αι ψυχαί αυτών εν σκηναίς δικαίων και εν χειρί Θεού.
Πεντήκοντα έτη ηγιασμένων κόπων και ιδρώτων κλήρου και λαού προς δόξαν και ομολογίαν του ονόματος Χριστού, αποτελούν ευλογίαν της Θείας Χάριτος δια πάντας τους συνεργάτας και τους ευσεβείς ενορίτας ημών.
Πεντήκοντα έτη πίστεως, προσευχής ευχαριστιακών συνάξεων εν Θεία Λειτουργία αναγεννήσεως δια του Βαπτίσματος, του Χρίσματος και της Ιεράς Εξομολογήσεως, διδασκαλίας του Ευαγγελίου κοινωνικής και φιλανθρωπικής δράσεως, εναγωνίου προσπαθείας προς διατήρησιν της αμωμήτου Ορθοδοξίας και των ωραίων παραδόσεων, των ευλογημένων ηθών και εθίμων του Γένους, τα οποία παρελάβαμεν εκ των ευσεβών ημών γονέων, αποτελούν αιτίαν εγκαρδίου δοξολογίας του Παναγίου Τριαδικού Θεού και ευχαριστίας δια τας συνεχείς και αδιακόπους δωρεάς και ευλογίας Του.


Χαίρομαι διότι δια τοιούτων εκδηλώσεων συσφίγγονται αι σχέσεις και οι δεσμοί μεταξύ των ομογενών, επιτυγχάνεται καλλιτέρον αλληλογνωριμία ενώ ταυτοχρόνως τιμώνται οι πρωτοπόροι και ιδρυταί της Ενορίας-Κοινότητος ημών, οι καλώς εργαζόμενοι και κοπιώντες εν αυτή σήμερον, παραδειγματίζονται δε οι νεώτεροι, οι οποίοι καλούνται οσονούπω να παραλάβουν την σκυτάλην και να συνεχίσουν αγωνιζόμενοι τον δρόμον των ιερών θρησκευτικών και ωραίων εθνικών ημών παραδόσεων.
Συγχαίρων, καλώ άπαντας τους Ενορίτας μας οίτινες με την βοήθειαν και συμπαράστασιν του Πολιούχου και Προστάτου ημών Αγίου Σπυρίδωνος όπως συνεχίσητε εν υπομονή, ομονοία, ειρήνη μετ’ αλλήλων και αγάπη αδελφική, εν υπακοή πίστεως, με ζήλον ένθεον και φρόνημα εκκλησιαστικόν, τας προσπαθείας υμών δια την διατήρησιν ασβέστου της κανδήλας της Ορθοδόξου πίστεως αυτόθι, δια την αναζωπύρωσιν του πόθου της εν Χριστώ Ιησού ζωής και σωτηρίας, δια την πρακτικήν εφαρμογήν του Ευαγγελίου της αγάπης, αλλά και δια την καλήν ημών έξωθεν μαρτυρίαν.
Έχετε, αγαπητοί μου, επιτύχει πολλά και είσθε άξιοι πολλών συγχαρητηρίων.
Μη κουρασθήτε συνεχίζοντες και μη αποκάμετε. Ο δρόμος είναι κοπιαστικός, αλλά αι ανταποδόσεις του Θεού μεγάλαι, γλυκείαι και αιώνιαι.
Συνεχίσατε, υπό την σκέπην και κραταιάν προστασίαν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού τας θεοφιλείς προσπαθείας υμών, η κανδήλα της Πίστεως να μένη διαπαντός ανημμένη εν ταις καρδίαις και ταις οικίαις υμών, τα καλά έργα υμών να μαρτυρούν την γνησιότητα της Πίστεως υμών, η ελληνική γλώσσα και αι ωραίαι παραδόσεις του Γένους ημών να κρατηθούν και υπό των τέκνων και εκγόνων υμών, προς δόξαν Θεού και έπαινον του ελληνορθοδόξου ονόματος


Ο Ιερατικώς Προϊστάμενος
Πρωτοπρεσβύτερος Μιχαήλ Σελινιωτάκης